معاويه كه به وسيله افراد خود سير فكرى شرحبيل را تعقيب مى كرد وقتى او را در تصميم خود جدّى يافت پيامى به شرح زير براى او فرستاد:

از اينكه حق را پاسخ گفتى پاداش تو با خدا باد.مى دانيد كه صالحان جامعه نظر تو را پذيرفته اند ولى رضايت وآگاهى اين گروه براى مبارزه با على كافى نيست، بلكه بايد رضايت عمومى را براى جهاد با على جلب كرد. چاره اى جز اين نيست كه به شهرهاى شام سفر كنى واعلام نمايى كه عثمان را على كشته وبر مسلمانان واجب است كه انتقام او را از قاتل باز ستانند.

او سفر خود را به شهرهاى شام آغاز كرد. نخست به منطقه حمص رفت ودرآنجا خطابه اى ايراد كرد وگفت: اى مردم، عثمان را على كشته وگروهى را كهبراو خشمگين شدند نيز كشته است. وسرانجام على بر تمام ممالك اسلامى مسلّطشده وفقط شام مانده است. او شمشير بر دوش خود نهاده ودر گردابهايمرگ فرو مى رود تا به شما برسد مگر اينكه از جانب خدا حادثه جديدى رخ دهد. وبراى مقابله با او نيرومندتر از معاويه كسى نيست.برخيزيد وحركت كنيد.

سخنان عابد فريب خورده در مردم حمص كه علاقه خاصى به او داشتند مؤثّر افتاد وهمگان به درخواست او پاسخ مثبت گفتند جز عابدان وزاهدان آنجا، كه همگى او را تخطئه كردند. آن گاه شرحبيل به ديگر شهرهاى شام سفر كرد ومردم را براى شركت در جهاد با على دعوت نمود وپاسخ مثبت نيز شنيد.

شرحبيل ازمسافرت دوره اى خود به دمشق بازگشت وسرمست از پيروزى خود بر معاويه وارد شد وسخن پيشين خود را به شدّت مطرح كرد وگفت: تو اگر با على وقاتلان عثمان جهاد كنى ما يا انتقام خود را مى گيريم يا فداى راه هدف مى شويم ودر اين صورت در مقام خود مى مانى ودر غير اين صورت تو را عزل مى كنيم وديگرى را بر جاى تو مى نشانيم تا در سايه او جهاد كنيم وانتقام خون عثمان را از