رفت واز او درخواست كرد كه كسى را در پى جرير نماينده امام (عليه السلام) بفرستد تا با او نيز به مذاكره بپردازد.

مذاكره زاهد شام با نماينده امام(عليه السلام)

پس از آنكه جرير به همراه حصين بر شرحبيل وارد شد هر سه نفر به بحث وگفتگو نشستند. زاهد شامى رو به نماينده امام (عليه السلام) كرد وگفت: تو با گزارش مبهمى به سوى ما آمده اى. گويا مى خواهى ما را در دهان شير بيفكنى وعراق وشام را بهم بريزى. على را ستايش مى كنى در حالى كه او قاتل عثمان است، وتو نزد خدا در روز رستاخيز مسئول هستى. وقتى سخنان شرحبيل به پايان رسيد نماينده امام (عليه السلام)چنين پاسخ گفت:

من هرگز با گزارش مبهمى به سوى شما نيامده ام.چگونه مى تواند خلافت على مبهم باشد در حالى كه مهاجران وانصار با او بيعت كرده اند وبه سبب نقض آن، طلحه وزبير كشته شدند؟تو خود را در دامان شير افكنده اى ومن هرگز چنين كارى نكرده ام.اگر عراق وشام براى حفظ حق متّحد شوند بهتر از آن است كه به جهت يك امر باطل از هم جدا گردند. اينكه مى گويى على قاتل عثمان است، به خدا سوگند، اين سخن جز پرتاب تير تهمت، آن هم از نقطه دور، چيز ديگرى نيست. تو به دنيا ميل كرده اى ودر گذشته در زمان سعد وقّاص چيزى در دل داشتى.[1]

مجلس به پايان رسيد وجرير بعداً ضمن قصيده اى به همتاى يمنى خود شرحبيل پيامى به شرح زير به شام فرستاد:

شرحبيل، اى فرزند سمط، از هوى وهوس پيروى مكن كه هرگز بدلى براى