مخنف(در جمل) چهار صد تن كشته شدند.[1]

رقّت آور آنكه ناكثان براين گروه، كه همگى نگهبانان مسجد ودار الاماره وزندان بودند، با خدعه وحيله دست يافتند وهمه را به طرز فجيعى سر بريدند.

قيام حُكَيْم بن جبلّه

در اين ميان، حكيم بن جبلّه از خلع رقّتبار عثمان وقتل فجيع نگهبانان دار الاماره سخت آزرده شد وبا سيصد تن از قبيله عبد القيس تصميم گرفت با آنان نبرد كند وبا ترتيب دادن چهار گردان، وبه همراهى سه برادرش وتعيين فرمانده براى هر يك، بر ناكثين حمله بَرد.ناكثان براى تشويق مردم به مقابله با حكيم، براى اوّلين بار همسر رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) را بر شتر نشاندند وبا استفاده از موقعيت او عواطف مردم را نسبت به خود جلب كردند. از اين جهت، روز قيام حكيم را نيز روز جمل ناميده اند وبراى امتياز آن با روز جملِ معروف اوّلى را به صفت كوچك ودوّمى را به صفت بزرگ منسوب كرده اند.

در اين نبرد تمام سيصد تن از ياران حكيم به همراه سه برادر او كشته شدند وبدين ترتيب امارت سرزمين بصره به صورت بلامنازع در اختيار طلحه وزبير قرار گرفت. ولى از آنجا كه هر دو نفر خواهان حكومت وفرمانروايى بودند بر سر امامت نماز، سخت به نزاع برخاستند، زيرا امامت هر كدام در آن روز نشانه امارت او بود. وقتى عايشه از اختلاف آن دو آگاه شد دستور داد كه هر دو كنار بروند وامامت نماز را برعهده فرزندان زبير وطلحه نهاد. پس، يك روز عبد اللّه بن زبير وروز ديگر محمّد بن طلحه با مردم نماز مى گزارد.

وقتى در بيت المال را گشودند وديدگان آنان به ثروت كلان خزانه مسلمين افتاد زبير اين آيه راتلاوت كرد: