نقل كرده است.از آنجا كه مسئله فدك از طرف دخت گرامى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) به طور مكرّر مطرح شده است، جا دارد كه معتقد شويم كه خليفه در هر مورد به نوعى پاسخ داده است.اينك پاسخهاى احتمالى وى را ذكر مى كنيم:

1ـ هنگامى كه شهود زهرا (عليها السلام) به نفع او گواهى دادند، عمر وابوعبيده به نفع خليفه گواهى داده وگفتند:پيامبر گرامى پس از تأمين زندگى خاندان خود، باقيمانده در آمد فدك را در مصالح عمومى صرف مى كرد. اگر فدك ملك دختر او بود، چرا قسمتى از در آمد آن را در موارد ديگر مصرف مى كرد؟

تعارض واختلاف شهود سبب شد كه خليفه برخيزد وگفتار همگى را صحيح اعلام كند وبگويد: شهود هر دو طرف صحيح وراست مى گويند ومن شهادت همگى را مى پذيرم. هم على وامّ ايمن راست مى گويند وهم عمر وابوعبيده.زيرا فدك كه در اختيار زهرا بود ملك پيامبر بود واز در آمد آنجا زندگى خاندان خود را تأمين مى كرد ودر آمد اضافى را ميان مسلمانان تقسيم مينمود. من نيز از روش پيامبر پيروى مى كنم.

دخت گرامى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: من نيز حاضرم كه در آمد اضافى آنجا را در مصالح اسلامى صرف كنم.

خليفه گفت: من به جاى تو اين كار را انجام مى دهم![1]

2ـ خليفه گواههاى فاطمه (عليها السلام) را براى اثبات مدّعاى وى كافى ندانست وگفت:هرگز گواهى يك مرد ويك زن پذيرفته نيست. يا بايد دو نفر مرد ويا يك مرد ودو زن گواهى دهند.[2] از نظر احاديث شيعه، انتقاد خليفه از شهود دخت گرامى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) بسيار دردناك است.زيرا وى شهادت على وحسنين (عليهم السلام) را، از آن نظر كه شوهر فاطمه (عليها السلام) وفرزندان او هستند، نپذيرفت وشهادت امّ ايمن