نيازمنديهاى مشروع نزديكان خود را به وجه آبرومندى برطرف سازند.[1]

فدك هديه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) به حضرت فاطمه (عليها السلام)

محدّثان ومفسّران شيعه وگروهى از دانشمندان سنّى مى نويسند:

وقتى آيه (وَآتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيل) [2] نازل شد پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) دختر خود حضرت فاطمه را خواست وفدك را به وى واگذار كرد.[3] ناقل اين مطلب ابوسعيد خِدرى يكى از صحابه بزرگ رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) است.

كليه مفسّران شيعه وسنّى قبول دارند كه آيه در حقّ نزديكان وخويشاوندان پيامبر نازل شده است ودختر آن حضرت بهترين مصداق براى (ذَا الْقُرْبى)است.حتّى هنگامى كه مردى شامى به على بن الحسين زين العابدين (عليه السلام) گفت:خود را معرفى كن، آن حضرت براى شناساندن خود به شاميان آيه فوق را تلاوت كرد واين مطلب چنان در ميان مسلمانان روشن بود كه آن مرد شامى، در حالى كه سر خود را به عنوان تصديق حركت مى داد، به آن حضرت چنين عرض كرد:

به سبب نزديكى وخويشاوندى خاصّى كه با حضرت رسول داريد خدا به پيامبر خود دستور داده كه حقّ شما را بدهد.[4]

خلاصه گفتار آنكه آيه در حقّ حضرت زهرا (عليها السلام) و فرزندان وى نازل شده ومورد اتّفاق مسلمانان است، ولى اين مطلب كه هنگام نزول اين آيه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)فدك را