دوّم ـ «نشأة الفكر الفلسفى في الاسلام»

اگر شهرستانى در قرن ششم اين جفا را در حق شيعه روا داشته است، در عصر معاصر ما كه روابط ملتها با هم صميميتر شده و فاصلهها از ميان رفتهاست، دكتر «سامى» در كتاب «نشأة الفكر الفلسفى فى الاسلام» به تشريح عقائد شيعه پرداخته و بى مهريهاى فراوانى در مورد آنان اعمال كره است كه نمونهاى را ياد آور ميشويم.

الف: وى ميگويد: در عقائد «جهميه» عنصر شيعى موجود است زيرا شيعه در زمينه «ايمان» اصالت را به عقيده ميدهد نه به عمل.

ب: او با قلمى حماسى ميكوشد خطبهاى را كه على (عليه السلام) هنگام بازگشت از صفين ايراد فرموده و در آن از انديشه جبريه انتقاد فراوانى فرموده است، انكار كند، بلكه ميخواهد اين انديشه را كه امام على (عليه السلام) پيشواى انديشههاى فلسفى در اسلام بوده، نفى كند.

مدارك او براى نگارش انديشه شيعه، كتابهايى است كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم:

1ـ «التنبيه و الرد» نگارش ابى الحسين ملطى (متوفاى 377) كه خود از حشويه بوده و به حق كتاب او حشو است; و شگفت اين كه نشار ميگويد: او نخستين كسى است كه درباره عقائد شيعه چيزى نوشته است، در حالى كه ابو الحسن اشعرى (متوفاى 324) قبل از او در «مقالات الاسلاميين» عقائد شيعه را مطرح كرده است.

2ـ «الفرق بين الفرق» نگارش عبد القاهر بغدادى (متوفاى 429).

كتاب ياد شده يكى از مدارك دكتر نشار است. نويسنده اين كتاب بقدرى