«محمد(صلى الله عليه وآله وسلم) ديوانه نيست و فرشته را در افق روشن ديده است و او بر غيب بخيل نيست(علم غيب كه بر او القاء مى شود اگر صلاح باشد به شما مى گويد و بخل نمى كند و از شما پوشيده نمى دارد)».
بنابراين به خوبى از آيه برمى آيد كه خداوند رسول گرامى خود را توسط فرشته وحى بر غيب آگاه كرده است.[2]
اين بود آيات گروه نخست كه به طور كلى آگاهى پيامبـران و فرستادگان و بندگان برگزيده او را تصـديق مى كند و در صورتى كه دقت شود در دلالت اين آيات جاى هيچ شك و شبهه اى نيست.
البته برخى از دانشمندان، آيات ديگرى را هم در اين رديف به شمار آورده اند. امّا چون دلالت برخى از آنها به نظر ما بى اشكال نبود و برخى ديگر نياز به توضيح و شرح و بسط داشت از آوردن آن آيات و بحث پيرامون آنها خوددارى كرديم.
[1] سوره تكوير، آيه 21ـ 23. [2] به تبيان ج10، ص 287 و مجمع البيان، ج10، ص 446، و ابوالفتوح رازى، ج12، ص 10، و الميزان، ج20، ص 329 مراجعه شود.
اسم الکتاب : علم غيب (آگاهى سوم) المؤلف : سبحانى، شیخ جعفر الجزء : 1 صفحة : 88