فوق العاده برخى ها را براى ما روشن سازد.[1]

بنابراين ادراك حسى و تعقلى دو وسيله است براى روح انسانى كه آگاهى او را از قسمتى از جهان خارج تأمين مى كند ولى در عين حال براى روح انسان وسيله ديگرى توصيف نشدنى وجود دارد كه ارتباط او را با جهان خارج برقرار مى نمايد و نتيجه آن امور زير است كه مورد تصديق همه دانشمندان مى باشد:

1. اكتشافات علمى تنها محصول و اثر فكر آدمى نيست و نوابغ علاوه بر نيروى مطالعه و درك قضايا از نيروى الهام نيز برخوردارند.

2. روشن بينان بدون استفاده از اعضاى حسى خود افكار ديگران را درك مى كنند تا آنجا كه براى فرد روشن بين خواندن افكار شخص ديگر، به اندازه توصيف چهره وى آسان است.

3. هنگام مرگ يا پيش آمدن خطر ما بين فرد و فرد ديگر، ارتباطى برقرار مى شود و كسى كه در بستر مرگ افتاده، براى يك لحظه به شكل عادى خود به نظر يكى از دوستانش مى رسد.

4. روشن بين مى تواند از فاصله دور، منظره يا شخص يا صحنه اى را ببيند و آن را با دقت ترسيم و توصيف كند.