«امامان هر موقع بخواهند بدانند مى دانند».

و سپس سه روايت به مضمون عنوان باب نقل مى كند كه در اين جا به نقل يكى از آنها اكتفا مى شود:

امام صادق(عليه السلام) فرمود:

«انّ الإمام إذا شاء أن يعلم علم».

«امام هر موقع بخواهد بداند مى داند».

بنابراين احاديث، آگاهى پيامبر و امام بسان كسى است كه نامه اى همراه داشته باشد. هرگاه بخواهد از محتويات نامه آگاه گردد، مى تواند نامه را بگشايد و از مضمون آن آگاه گردد. و در مواردى كه پيامبر و امام هدف تير حوادث ناگوار و مصايب، قرار مى گرفتند به خاطر اين بوده كه روى مصالحى نخواسته اند به علمى كه در كانون وجود آنان بوده توجه كنند و مصلحت الهى اقتضا مى كرده كه در اين موارد از اختيار خود استفاده ننمايند.[1]

اين سؤال را مى توان از راه هاى ديگرى نيز پاسخ داد آن پاسخ ها با مراجعه به رواياتى كه پيرامون علم شخصيت هاى الهى