بود; آگاهى نداشت، و اگر آگاهى داشتند جان و مال خود را به خطر نمى افكندند.

اين سؤال كه اخيراً بر سر زبان ها افتاده و در گذشته نيز به گونه اى وجود داشته است، گروهى را بر آن داشته كه درباره وجود اين آگاهى به شك و ترديد افتند.

در اين باره استاد بزرگوار حضرت علاّمه طباطبايى پاسخى دارند كه با تصرف كوتاهى نقل مى گردد:

پاسخ

آگاهى امام از حوادث و وقايع طبق آنچه از ادله نقلى و براهين عقلى به دست مى آيد از دو راه است:

قسم اوّل از علم امام ـ علم غير عادى

امام(عليه السلام) به حقايق جهان هستى، در هر شرايطى به اذن خدا واقف است خواه حسى و خواه بيرون از دايره حس باشند مانند موجودات آسمانى و حوادث گذشته و وقايع آينده.

راه اثبات علم

1.نقل .روايات متواترى كه در جوامع حديث شيعه مانند