دقّت بيشترى شود.

قرآن عمل رياكاران را به سان عمل كشاورزى مى داند كه بر روى تخته سنگ هاى صاف مقدارى خاك بريزد و روى آن دانه اى بپاشد، سپس باران درشت بر آن ببارد و خاك ها و دانه ها را بشويد و جز سنگ صاف و خارا چيزى باقى نماند و در نتيجه كشاورز از كار خود نتيجه اى نبرد:

(يَا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لاَ تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالأَذى كَالَّذِى يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النّاسِ وَلا يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَومِ الاخِر فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوان عَلَيْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْداً لاَ يَقْدِرُونَ عَلى شَىء مِمّا كَسَبُوا وَاللّهُ لا يَهْدِى الْقَوْمَ الكافِرينَ).[1]

«اى افراد با ايمان، كارهاى نيك خود را با منّت گذارى تباه نسازيد، حال كسى كه از روى ريا انفاق مى كند در حالى كه به خدا و روز بازپسين ايمان ندارد به سان سنگ صافى است كه روى آن خاكى باشد و باران درشتى بر روى آن ببارد، خاك را شسته و سنگ را باقى بگذارد، در حالى كه از كار و كوشش خود بهره اى نمى برند و خداوند كافران را هدايت نمى كند».

بيان نكات آيات

1. مشركان حق تعمير مسجدالحرام را ندارند

مشركان كه از پرستش خدا سرباز زده وبت ها را مى پرستند و به روز بازپسين، كه روز كيفر و پاداش است، عقيده ندارند، حق ندارند خرابى هاى مسجدالحرام را