«تخلف كنندگان از جهاد، از مخالفت و جدايى خود از پيامبر خوشحال شدند و از جهاد با مال و جان سرپيچى كردند و به يكديگر مى گفتند: در هواى گرم كوچ نكنيد. بگو: آتش دوزخ (كه در انتظار آنان است) اگر تعقل كنند، سخت تر است».

82.(فَلْيَضْحَكُوا قَليلاً وَلْيَبْكُوا كَثيراً جَزاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ).

(«بگو:) كمتر بخندند و بسيار گريه كنند. اين جزاى كارهايى است كه انجام داده اند».

83.(فَإِنْ رَجَعَكَ اللّهُ إِلى طَائِفَة مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِىَ أَبَداً وَلَنْ تُقَاتِلُوا مَعِىَ عَدُوّاً إِنَّكُمْ رَضيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّة فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفينَ).

«هرگاه خدا تو را به سوى گروهى از آنها بازگردانيد و از تو خواستند(كه در جنگ هاى آينده) شركت كنند(و به سوى جبهه جنگ) بيرون آيند; بگو: هرگز(حق نداريد) با من بيرون آمده و با دشمنان من بجنگيد; زيرا شما در مرتبه اوّل به تخلف تن داديد، باز هم با متخلفان بمانيد».

مسلمانان مجاهد كه ارتش حكومت اسلامى را تشكيل مى دادند و حافظ حقوق و نواميس و استقلال سياسى و اقتصادى و فرهنگى كشورهاى اسلامى بودند، بى هيچ گونه تأمل، نيازمند بودجه اى بودند، كه زندگى آنان را تأمين كند. حكومت جاويد اسلام بودجه ارتش خود را از طريق تعيين حقوقى در اموال مسلمانان به نام زكات و صدقات و... تأمين نموده است. هرگاه با پرداخت حقوق مزبور، نيازمندى هاى ارتش تأمين نشود حاكم شرع و سياستمدار مسلمانان مى تواند، براى رفع نيازمندى هاى مسلمانان، از اموال آنان مقدار ديگرى بگيرد و در