مى گفتند:(لا تَنْفِرُوا فِى الْحَرِّ): «در فصل گرما كوچ نكنيد». خدا در پاسخ اعتذار آنها مى گويد: (أَلا فِى الْفِتْنَةِ سَقَطُوا): «سرانجام ، بلا دامنگر آنهاست» و هرگاه از بلاهاى دنيوى فرار كنند; به بلاى اخروى و محنت هاى سراى دگر، دچار خواهند شد. بنابراين جمله (وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرينَ)به منظور توضيح همين بلاها وارد شده است.

احتمال ديگر اين كه، جمله (وَلا تَفْتِنى)به معناى «ما را گول نزن و فريب مده و مغرور نساز» باشد; زيرا گويا پيامبر در تحريك مردم به جهاد، سخن از غنايم با ارزش روميان به ميان آورده بود و از اين راه آنان را تهييج مى نموده است در چنين حالت برخى از منافقان به پيامبر مى گفتند: يا رسول اللّه، ما را با توصيف غنايم فريب مده. قرآن در پاسخ آنها مى فرمايد: (أَلا فِى الْفِتْنَةِ سَقَطُوا): «سرانجام شما گول خورده ايد و غرور كفر و ضلالت شما را فرا گرفته است»، ولى احتمال نخستين در نظر ما صحيح تر واستوارتر است.