(مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ).

«بگو: درباره ما جز وقوع يكى از دو نيكى، چيز ديگرى را انتظار نمى بريد، ولى ما درباره شما انتظار داريم كه عذابى از جانب خدا و يا به دست ما به شما برسد، پس در انتظار (عذاب) باشيد، كه ما نيز در انتظار به سر مى بريم».

كسانى كه در نبردها و مبارزه هاى خود، محرك معنوى دارند، و جنگ و ستيز آنها براى خداست و از روى ايمان به هدف، دست به سلاح مى زنند و به منظور جلب رضاى خدا و نيل به درجات بزرگ سراى ديگر مبارزه مى كنند، همواره پيروزند، خواه بكشند و يا كشته شوند و هرگز در قاموس زندگى چنين افرادى، لفظ شكست وجود ندارد; زيرا اين گروه، معتقدند اگر فتح و پيشروى ظاهرى نصيب ما نگردد زندگى جاويدانى نصيب ما خواهد شد و اگر كشته شويم، فقط زندگى دنيوى و مادى خود را از دست مى دهيم، ولى در برابر آن، نخستين فصل سعادت به روى ما گشوده خواهد شد.

اين طرز تفكر را پيامبران آسمانى به آنها تعليم داده اند و شالوده دعوت تمام معلمان الهى همين است و در آياتى كه درباره جهاد وارد شده، اين مطلب كاملاً محسوس و روشن است. از آن جمله آيه زير است:

(إِنَّ اللّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ فِى سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقّاً فِى التَّوراةِ وَالإِنْجِيلِ وَالقُرآنِ وَمَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِى بايَعْتُمْ بِهِ وَذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ).[1]

«خدا از مؤمنان جان ها و مال هايشان را در برابر بهشت خريده است;