2ـ حضرت موسى چهل روزاز ديدگان پنهان وغايب بود

اگر امام و پيشوا پيوسته بايد در دل اجتماع باشد و غيبت امام با مقام هدايت وسود بخشى اومنافات دارد،درباره حضرت موسى چه بايد گفت ؟اين پيامبر الهى طبق تصريح قرآن، چهل روز تمام از بنى اسراييل دورى گزيد[1]، آيا او دراين مدت رهبر بوديانه؟امام بود يانه؟اگر بگوييم مقام نبوت ورهبرى را برعهده داشت، اين سئوال پيش مى آيد كه: فايده وجود چنين رهبرى چيست؟

واگر بگوييم دراين زمان مقام رهبرى ازاو سلب شده بود،سخن بى اساسى گفته ايم، زيرا همگى مى دانيم كه وى با داشتن اين سمت برا ى اخذ تورات از ديده ها غايب شده بود.

اگر رهبر بايد نورپاش والهام بخش باشد مدت كم وزياد درنظر عقل يكسان است وفقط آن مقدار از غيبت مستثنى است كه ضرورت زندگى مانند خواب، آن را ايجاب مى كند.

ممكن است گفته شود غيبت حضرت موسى با حضرت قائم فرق دارد،اگر موسى غيبت برگزيد به خاطر اين بود كه وصى او درميان مردم فيض بخش ورهبر بود،ولى جريان درباره حضرت قائم چنين نيست.پاسخ اين گفتار روشن است، زيرا او نيز نايبان خاص وعام دارد، كه بار رهبرى عمومى را به دوش مى كشند.

3ـ يونس زندانى

قرآن مجيد به سرگذشت يونس در سوره هاى مختلف اشاره نموده است طبق تصريح قرآن، يونس مدتى در شكم ماهى محبوس واز ديدگاه امت خود پنهان بود.