«بگو: به آنچه در آسمانها وزمين است، بنگريد».

در آيه ديگرى، شناخت جهان را از نشانه هاى افراد خردمند دانسته :

(إنَّ في خَلْقِ السَّمواتِ والأرضِ واخْتِلافِ اللَّيل والنَّهارِ لآيات لأولِى الألْبابِ) ( آل عمران آيه 190).

« در آفرينش آسمانها وزمين ودر پى آمدن شب وروز، براى خردمندان نشانه ها است».

3ـ شناخت تاريخ: قرآن شناخت تاريخ را به عنوان يك معلّم پند دهنده معرفى مى كند:

(لَقَدْ كانَ في قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لاولِى الألْبابِ) (سوره يوسف آيه 111).

ودر آيات ديگر، انسانها را دعوت مى كند كه زندگانى اقوام وملل گذشته را عالمانه مطالعه كنند:

(فَاقْصُصِ القَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرونَ) (سوره اعراف آيه 176).

«داستانها را بازگو كن، شايد آنان فكر كنند.»

ولى تمام اين شناختها مقدمه شناخت خدا و پديدآورنده انسان و طبيعت و تاريخ است از اين جهت، پيرامون شناخت خدا، به گونه اى بحث مى كنيم.