خداوند افراد با ايمانى از شما را كه داراى عمل نيك هستند، وعده قطعى داده است كه آنان را خليفه وجانشين خود درروى زمين قرار خواهد داد.
جانشينى اين گروه از خداوند، يا از پيشينيان در روى زمين همان تدبير امور زندگى وبر قرارى عدل و عدالت در اجتماع وتوسعه عمران وآبادى در روى زمين است.
درآيه سوم، سرانجام را ازآن تقوا پيشگان مى داند ويادآور مى شود كه (وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقوى)[2] «سرانجام اينك در تقوى و پرهيزگارى است.»
ب ـ استقرار آيين خدا وگسترش امنيت درجهان
قرآن معتقد است كه سرانجام خداوند آيينى را كه بر بندگان خود پسنديده است درروى زمين مستقر خواهد ساخت، آيينى كه از هر نوع شرك ودوگانه پرستى پيراسته مى باشد.
درآن روز امنيّت سراسر جهان را فرا خواهد گرفت پيروان حق بدون واهمه وترس خداى جهان را پرستش خواهند كرد. ديگر اثرى از تقيه و مماشات با مخالفان وگروه هاى باطل وجود نخواهد داشت چنانكه مى فرمايد: