1

حضرت مهـدى ـ عج ـ

و حكومت واحد جهانى

چهره واقعى انسان اجتماعى، آنگاه به خوبى روشن مى شود كه از كليه غزايز و نهادهاى درونى او كه زيربناى زندگى اجتماعى اورا تشكيل مى دهد، وطراح سرنوشت زندگى اجتماعى او مى باشد، آگاه باشيم.

نگاه سطحى ونگرش كوتاه درزندگى انسان، مارا از سرانجام وسرنوشت بشر درآينده آگاه نمى سازد، زيرا او موجودى دو چهره است ويا «صورتى درزير دارد آنچه در بالاستى».

چهره ظاهرى وبرونى جامعه انسانى، كاملاً يأس آور است، وخطوط برجسته سيماى او را، شقاوت وبدبختى، جنگ وستيزه جويى، ترك عواطف وافزايش سلاحهاى ويرانگر، نابسامانيها ى اخلاقى وفكرى و... تشكيل مى دهد.

هرگاه وسيله شناخت ومحور قضاوت ما درباره سرنوشت انسان،همين خطوط ظاهرى آ ن باشد، قطعا بايد از تكامل بشريت وبازگشت انسان به خويشتن مأيوس گرديم، وپيوسته درانتظار فاجعه ها باشيم فاجعه هايى كه انسان وتمدن ماشينى و صنعتى، اورا هرچه زودتر به كام خود فرو كشيده واز «تاك و تاك نشان» اثرى باقى نخواهدگذارد.

درحالى كه زير اين چهره كريه وناخوشايند انسان، چهره واقعى او، پوشيده مانده وپيوسته اميد بخشش وسرور آفرين مى باشد و مى گويد: پشت سر اين شب ظلمانى، روز روشنى وجود دارد و«پايان اين شب سيه سپيد است».