بدگويان، مانند عاص بن وائل، پيامبر را «ابتر» (مقطوع النسل) مى ناميدند، خداوند در ردّ انديشه بدگويان ياد آور مى شود كه ما به تو،«خير كثير» داديم ومقصود از آن «نسل كثير» است به گواهى آخر آيه كه مى فرمايد: دشمن بدگوى تو «ابتر» است (وتو،داراى «كوثر» مى باشى).

همگى مى دانيم پيامبر گرامى، از سه دختر ديگر نسلى پيدا نكرد، وتنها نسل او از ناحيه دخترش زهرا باقى مانده، مفاد آيه، يكى از اخبار غيبى قرآن است كه براى همگان ملموس ومحسوس است.با آنكه فرزندان پيامبر دربسيارى از اعصار به وسيله جلاّدان اموى وعباسى، به صورت فردى وجمعى جام شهادت نوشيده اند، مع الوصف جهان امروزنسل گسترده رسول گرامى را درتمام اقطار جهان لمس مى كند. فخر رازى درتفسير خود، به هنگام بحث از سوره كوثر مى نويسد:مقصود اين است كه خدا نسل پيامبر را در طول زمان حفظ مى كند. آنگاه مى افزايد:

«فانظركم قتل من أهل البيت،ثم العالم ممتليء منهم،ولم يبق من بني اُمية في الدّنيا أحد يعبأ به ثم انظركم فيهم من الأكابر من العلماء كالباقر والصادق والكاظم والرّضا ( (عليهم السلام) ) والنفس الزكيّة وأمثالهم»[1].

«بنگر چقدر افراد، از اهل بيت پيامبر كشته شده اند وباز جهان مملو از آنهاست،ولى ازخاندان اميه كسى كه قابل ذكر باشدنمانده است، آنگاه بنگر كه چه علماى بزرگى درميان اهل بيت پيامبر هست مانندحضرت باقر، حضرت صادق وحضرت كاظم و حضرت رضا ـ (عليهم السلام) ـ ونفس زكيه ومانند آنان».

وى اين سخن را درقرن ششم مى گويد: ما اكنون دراوايل قرن پانزدهم هجرى هستيم وجهان اسلام از مغرب وتونس والجزاير گرفته تا برسد به عربستان وشامات وتركيه وايران وغيره شاهد نسل درخشنده رسول خدا مى باشيم وهمگى