در اجراى حكم اخروى دروغگو در اين نشئه دنيوى است. بىشك اهميت مباهله بستگى به اهميت مطلبى دارد كه در مورد آن درخواست مباهله مىشود پس هرمقدار كه مطلب مهم باشد حكم الهى و فصل خصومت از جانب پروردگار مهمتر مىشود و همانطور كه ماهيت مباهله اين است كه هرطرف مدّعى دعوت مخصوص به خودش است هرطرف هم ادعا و دعوت طرف آخر را تكذيب مىنمايد كه البته اين طبيعت همه منازعات و دشمنىهاى بين اشخاص و گروهها است كه هر طرفى اگر ادعايش درست باشد و ثابت گردد صاحب حق مىگردد، لذا در مقام حلف و سوگند گفتن، هيچطرفى نمىتواند نايب بگيرد و شخصا بايد در مورد ادعايش سوگند بخورد. و مباهله هم از اين قبيل است فقط از اينجهت فرق دارد كه دو طرف خداوند را حاكم بين خودشان قرار مىدهند.

حال كه ماهيت مباهله هم از جهت حكمى و هم از جهت موضوعى و متعلق آن واضح گرديد روشن مىگردد كه پنج تن اهل كساء- صلوات اللّه عليهم- اصالتا و نه نيابتا همگى صاحب دعوت به دين اسلام بودهاند و هر كدام صاحب شأن در حقانيت دين اسلام و دعوت نبوى بودهاند و اينكه مىگوييم هركدام در ادعايشان صادق بودهاند يعنى هركدام با علم خودشان خبر مىدادند به درستى رسالت و نزول وحى بر نبى اكرم و مبعوث شدنش به دين اسلام از اينجاست كه معلوم مىشود دانشها و علوم لدنّى و خداداده آنها اهليت چنين مقامى را به آنها بخشيده بود، زيرا فقط به وسيله علم لدنّى است كه مىتوان اطلاع به نزول وحى الهى داشت و بالنتيجه مسئوليت حفظ دين و حمايت از آن بر عهده همه آنان گذارده شده كه