بىواسطه با يكديگر برخورد و صحبت كنند ثابت شد كه براى او سفيرانى در ميان خلقش باشند كه خواست او را براى بندگانش بيان كنند و آنها را به مصالح و منافعشان و موجبات تباه و فسادشان رهبرى نمايند، پس وجود امر و نهىكنندگان از طرف خداى حكيم دانا در ميان خلقش ثابت گشت و ايشان همان پيامبران و برگزيدگان خلق اويند؛ حكيمانى هستند كه به حكمت تربيت شده و به حكمت برانگيخته گشتهاند با آنكه در خلقت و اندام با مردم مساوىاند اما در احوال و اخلاق با مردم فرق دارند، از جانب خداوند حكيم دانا به حكمت و دانايى مؤيد باشند. سپس آمدن پيامبران در هر عصر و زمانى به سبب دلايل و براهينى كه آوردند ثابت شود تا زمين خدا از حجتى كه بر صدق گفتار و جواز عدالتش نشانهاى داشته باشد خالى نماند. [1]

بنابراين، حجت يعنى دليل و نشانه به سوى خداوند كه با آن، مردم را از نافرمانىاش دور و هدايتشان مىكند پس حجيت الهى مقامى است كه از راه علوم لدنى الهى با مردم ارتباط پيدا مىكند.

اهل بيت عليهم السّلام حجت خداوند بر مردمانند و مادرشان فاطمه زهرا عليها السّلام حجت خداوند بر ايشان است و روايت امام عسكرى عليه السّلام به اين مطلب تصريح مىكند آنجا كه مىفرمايد: «ما حجت خداوند بر خلق هستيم و فاطمه حجت بر ماست». [2]

شاهد بر اين مطلب، رواياتى است كه در مورد مصادر و اساس

[1] . اصول كافى، ج 1، كتاب الحجة.

[2] . اطيب البيان، ج 13، ص 235.