روايت سيزدهم:

از جمله روايتى كه كلينى در كافى به سند صحيح به ابى خالد كابلى مىرسد از امام محمد باقر عليه السلام نقل مىنمايد:

«وجدنا فى كتاب على عليه السلام أنّ الأرض للّه يورثها من يشاء من عباده و العاقبة للمتقين أنا و أهل بيتى الذين أورثنا اللّه الأرض و نحن المتّقون و الأرض كلّها لنا». [1]

در كتاب على عليه السلام چنين يافتيم كه زمين مختص خداست كه براى بندگان برگزيدهاش به ارث مىگذارد و عاقبت و سرانجام عالم به نفع پرهيزكاران است من و اهل بيتم كسانى هستيم كه خداوند زمين را براى ما به ارث گذاشت و ما متقين و پرهيزكارانيم و كل زمين به ما تعلق دارد.

روايت چهاردهم:

روايت كلينى به سندش از ابى حمزه از امام محمد باقر عليه السلام فرمود:

«خداوند تبارك و تعالى در همه فىء سه سهم آن را براى ما اهل بيت مقرر فرمود و خداى عز و جل فرمود: وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ ما صاحبان خمس و فىء هستيم و خداوند آن را بر همه مردم به غير از شيعيانمان حرام فرمود. به خدا سوگند اى ابا حمزه هيچ سرزمينى نيست كه فتح شود و هيچ خمس مال مردمان نيست مگر آنكه منفعت آن به هركس

[1] . كافى، ج 1، ص 407.