ابو بكر گفت: على كه شوهر اوست و حسن و حسين پسران اويند و امّ ايمن كنيز اوست و اسماء بنت عميس قبلا همسر جعفر بن ابى طالب بوده و به نفع بنى هاشم شهادت مىدهد و خدمت فاطمه را مىكند و همه اينها به سبب نفع خودشان است كه گواهى به سود فاطمه مىدهند.

امير مؤمنان فرمود: اما فاطمه كه پاره تن رسول خداست و هركس او را اذيت كند رسول خدا را اذيت كرده است و هركس او را تكذيب نمايد رسول خدا را تكذيب كرده است و اما حسن و حسين هر دو پسران رسول خدا و سيد جوانان اهل بهشت مىباشند و هركس آن دو را تكذيب نمايد رسول خدا را تكذيب نموده است، زيرا اهل بهشت همه راستگويند.

و درباره من هم رسول خدا فرمود: تو از من هستى و من از تو و تو برادر من در دنيا و آخرتى و هركس با تو مخالفت ورزد با من مخالفت كرده است و هركس از تو اطاعت كند از من اطاعت كرده است و هركس تو را تكذيب كند مرا تكذيب كرده است و اما ام ايمن رسول خدا به بهشتى بودن او گواهى داده است و در حق اسماء بنت عميس و ذريهاش دعا فرموده است.

عمر گفت: شما همانطور كه مىگوييد هستيد ولى شهادت شخص نسبت به خودش پذيرفته نمىشود. على عليه السلام فرمود: حال كه شما ما را مىشناسيد و منكر فضائل ما نيستيد اما در عين حال، گواهى ما را در حق خودمان نمىپذيريد و شهادت رسول خدا را نمىپذيريد پس «انّا للّه و انّا اليه راجعون». وقتى ما ادعايى كنيم از ما بيّنه مىخواهيد چه كسى است كه ما را يارى كند، شما از ولايت خدا و رسولش خارج شديد و از خانه او خارج و به خانه ديگرى پناه آورديد بدون هيچ عذر و بهانهاى وَ سَيَعْلَمُ