مقام ولايت عامه مسلمين قرار گيرد. همين مطلب براى اهل سقيفه و حاكمان بعدى انگيزه شد تا مانع از رسيدن خمس به اهل بيت عليهم السلام گردند، زيرا به خوبى دريافته بودند كه خمس است كه ولايت عامه را تقويت و تعيين مىكند، لذا عمر يكى از دلايلى را كه براى ابو بكر ذكر مىكند اين است كه خمس موجب حكومت اهل بيت بر مردم مىشود و مىگويد: مردم بنده دنيا هستند و غير از دنيا را نمىطلبند پس مانع شو كه خمس و فىء و فدك به على برسد، زيرا شيعيان على اگر به اين مطلب آگاه كردند على را تنها خواهند گذاشت و به دنيا رغبت نشان خواهند داد. [1]

اين مطلب همان چيزى است كه عمر بن خطاب در مجادله با صديقه طاهره عليها السلام مدعى آن مىشود و مىگويد: «تو ادعاى امر بزرگى را مىكنى كه موجب اختلاف بين مهاجرين و انصار مىگردد». [2]

تا آنجا كه عمر مىگويد: «فضعي الحبال فى رقابنا». [3]

علامه مجلسى در شرح اين كلام عمر مىفرمايد: يعنى تو اگر آن (خمس) را دريافت كنى ريسمان بر گردن ما مىاندازى و همه ما را بنده خودت خواهى كرد.

در كتاب سنن بيهقى در باب سهم ذوى القربى از عبد الرحمن بن ابى ليلى نقل مىكند كه مىگويد: على عليه السلام را ملاقات كردم به او گفتم: پدر و مادرم به فدايت ابو بكر و عمر در مورد خمس، كه حق شما اهل بيت است،

[1] . مستدرك الوسائل، ابواب قسمة الخمس، باب اول، حديث 10.

[2] . بحار الأنوار، ج 29، ص 197.

[3] . كافى، ج 1، ص 543.