او كلمه توحيد را كلمه پايندهاى در نسلهاى بعد از خود قرار داد، شايد به سوى خدا بازگردند.
زيرا آن حضرت از جمله بلندمرتبگان (عالين) و انوار پنجگانهاى است كه آدم اسامى آنها را فراگرفت و به سبب معرفت اين اسامى بود كه آدم به شايستگى مقام خلافت الهى در زمين نايل گرديد.
در سوره بقره با اسم اشاره (هؤلاء) كه براى عقلا و صاحبان درك و فهم بهكار مىرود بدان اشاره شده است: ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِكَةِ فَقالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْماءِ هؤُلاءِ.[3]
از مجموع آنچه بيان شد روشن شد كه آن حضرت در همه مقامها و منزلتها و مراتب با ساير اهل بيت مشترك مىباشد و همه آن فضائلى كه در قرآن كريم براى اهل بيت ثابت شده است شامل آن بزرگوار نيز مىشود.