من الظالمين يدع فيئكم زهيدا و جمعكم حصيدا؛ [1]

به جانم قسم كه روزگار آبستن حوادث است البته به كندى نتيجه آن معلوم مىگردد اينان يك ظرف سرريزان از خون تازه و زهرى كشنده دوشيدند در اينجاست كه تباهكاران زيان عمل خود را خواهند ديد و معلوم خواهد گشت كه چه اساس و پايهاى را شالودهريزى كردند و فتنه دلها را به تپيدن واخواهد داشت و بشارت باد شما را به شمشيرى برّان و ذلّت دشمنى ستمگر و غاصب و هرج و مرجى عمومى و فراگير و استبدادى كه شما را پست و بىارزش خواهد كرد و جمع شما را پراكنده خواهد ساخت.

تمام آنچه كه حضرتش پيشگويى فرموده بود به تحقق پيوست تا بدانجا كه مسلمين با همه كثرتشان در مقابل جمعيت اندك يهود، ذليل و خوار گرديده است و امروز مسلمين قادر نيستند دست متجاوزان را كوتاه كنند و جمع آنها پراكنده و ذليل گشته است.

[1] . بحار الأنوار، ج 43، ص 160.