است كه در مورد حجيت نظريه نيامده است مانند نور و يقين و بيان و غيره.

البته مراتب حجيت عمليه تفاوت دارد؛ مثلا پيامبر اكرم در مورد امير مؤمنان مىفرمايد: «علىّ مع الحقّ و الحقّ مع علىّ» يعنى «على با حق و حق همراه على است» و يا در مورد فاطمه زهرا مىفرمايد: «إنّ اللّه يرضى لرضا فاطمة و يغضب لغضبها» يعنى «خداوند با خشنودى فاطمه رضايتمند و با غضب او غضبناك مىگردد» يا اينكه در قرآن كريم تعبير شده است كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصِينَ [1] «اينچنين كرديم تا بدى و فحشا را از او دور سازيم چرا كه او از بندگان مخلص ما بود» و همچنين آيه وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ* إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ [2] «همه انسانها را فريب خواهم داد مگر بندگان مخلص تو را» و يا إِنَّهُ كانَ مُخْلَصاً وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا [3] كه تعبير به مخلص همان حجيت را مىرساند.

البته حجيت عملى را نه حجيت نظريه را. همچنانكه عناوينى مانند تطهير و اصطفاء كه به عنوان صفات الهى آمدهاند اشارت به همين معنا دارد.

مانند «إنّهم عندنا من المصطفين الأخيار» [4] و يا آيه شريفه إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً [5] و همچنين عنوان مقرب در سوره واقعه وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ* أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ [6] كه

[1] . يوسف 12 آيه 24 .

[2]. حجر 15 آيه 40.

[3] . مريم 19 آيه 51 .

[4]. ص 38 آيه 47.

[5] . احزاب 33 آيه 33 .

[6]. واقعه 56 آيه 11.