واصلاح مى شود آنگاه در خود مجلس پس از سخنرانى موافق ومخالف قانون از نظر دقت به حدّ كمال مى رسد وتثبيت مى گردد ولى چيزى نمى گذرد كه نقص قانون وعدم كارايى آن روشن وواضح مى گردد آنگاه متمم ها بر آن مى افزايند تا نقص قانون را برطرف كنند باز سرانجام عدم كفايت آن روشن مى گردد وبا يك قيام و قعود لغو مى شود. با در نظر گرفتن اين وضع، قوانين استوار قرآن گواه بر ارتباط پيامبر بر عالم غيب نيست؟!

2. اعجاز قرآن از نظر علوم طبيعى

شكى نيست كه قرآن، كتاب علوم طبيعى نيست وهرگز براى تعليم قوانين شيمى وفيزيك ويا تعليم معمارى وغيره نازل نشده است ولى در عين حال در مواردى كه مى خواهد ما را به معارف و بالأخص به وجودو وحدانيّت خدا و ديگر صفات و علم و قدرت گسترده او رهنمون شود از يك رشته مسائل مربوط به آفرينش سخن مى گويد كه همگى امروز مورد قبول كاشفان علوم و پى افكنان معارف جديد مى باشد.

مثلاً آنجا كه قرآن در باره زوج بودن هر پديده طبيعى سخن مى گويد ومى فرمايد:

(ومِنْ كُلِّ شَيْء خَلَقْنا زَوجَيْنِ اثْنَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَّكَرونَ)(سوره ذاريات آيه 49)

از هر چيزى جفت آفريديم تا شما ياد آور شويد.

مى توان بعد آگاهى قرآن را از جهان طبيعت به دست آورد.

آنجا كه قرآن مى فرمايد:

(خَلَقَ السَّمواتِ بِغَيْرِ عَمَد تَرَونَها...) (سوره لقمان آيه 10).

ما آسمانها را بدون ستونى كه ببينيد بر افراشتيم .

مى توان عمق نظر قرآن را در باره خلقت واجرام سماوى ومعلّق بودن آنها در آسمان به دست آورد.

باز ياد آور مى شويم قرآن هرگز در صدد تعليم علوم طبيعى نيست بلكه او با طرح مسائل مربوط به آفرينش مى خواهد ما را به خداى قادر وتوانا و بى نظير ويكتا راهنمايى كند ودر اين