نكند حيوان حرام مى شود ولى اگر فراموش كند، يا مسأله را نداند; يا قبله را اشتباه كند، يا نداند قبله كدام طرف است، يا نتواند حيوان را رو به قبله كند اشكال ندارد و احتياط واجب اين است اگر كسى سر مى برد او نيز رو به قبله باشد.

چهارم وقتى مى خواهد سر حيوان را ببرد، يا كارد به گلويش بگذارد; به نيت سر بريدن، نام خدا را ببرد و همين قدر كه بگويد بسم الله كافى است و اگر بدون قصد سر بريدن نام خدا را ببرد، آن حيوان پاك نمى شود و گوشت آن هم حرام است، ولى اگر از روى فراموشى نام خدا را نبرد اشكال ندارد. بهتر است هر موقع يادش آمد، نام خدا را بگويد.

پنجم حيوان بعد از سر بريدن حركتى بكند. اگر چه مثلاً چشم يادم خود را حركت دهد، يا پاى خود را به زمين زند كه معلوم شود زنده بوده.

دستور كشتن شتر

(مسأله 2250) اگر بخواهند شتر را بكشند كه بعد از جان دادن پاك و حلال باشد، بايد با پنج شرطى كه براى سربريدن حيوانات گفته شد، كارد يا چيز ديگرى را كه از آهن و برنده باشد، در گودى بين گردن و سينه اش فرو كنند.

(مسأله 2251) اگر حيوانى سركش شود و نتوانند آن را به شيوه اى كه در شرع معين شده بكشند، يا مثلاً در چاه بيفتد و احتمال بدهند كه در آنجا بميرد و كشتن آن به دستور شرع ممكن نباشد، چنانچه با چيزى مثل شمشير كه به واسطه تيزى آن بدن زخم مى شود به بدن حيوان زخم بزنند و در اثر زخم جان بدهد حلال مى شود و رو به قبله بودن آن لازم نيست، ولى بايد شرط هاى ديگرى را كه براى سر بريدن حيوانات گفته شد دارا باشد.

(مسأله 2252) سر بريدن حيوانات با وسايل ماشينى در صورتى كه شرائط شرعى رعايت شود، اشكال ندارد، و هر گاه چند حيوان و يا مرغ را با هم سر مى برند يك بسم الله كافى است و اگر ماشين مرتباً كار مى كند، بايد «بسم الله» نيز تكرار شود.

(مسأله 2253) گوشت ها يا مرغ هاى سر بريده كه از بلاد كفر مى آورند، اگر بدانيم كه خود به خود نمرده است پاك ولى گوشت آن حرام است.