30. احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات

(مسأله 2243) اگر حيوان حلال گوشت را به شيوه اى كه بعداً گفته مى شود سر ببرند: چه وحشى باشد و چه اهلى، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است، ولى چهارپائى كه انسان با آن نزديكى كرده و حيوانى كه نجاستخوار شده، و گوسفندى كه شير خوك خورده اگر به شيوه اى كه شرع معين نموده است آن را استبراء نكرده باشند; بعد از سر بريدن گوشت آن حلال نيست.

(مسأله 2244) حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بز كوهى، و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعداً وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شده است، اگر به شيوه اى كه بعداً گفته مى شود آنها را شكار كنند پاك و حلال است ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند و مرغ خانگى و حيوان حلال گوشت وحشى كه به واسطه تربيت كردن اهلى شده است با شكار كردن پاك و حلال نمى شود.

(مسأله 2245) حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد، اگر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت آن را نمى شود خورد. مگر اينكه در بيرون آب بميرد در اين صورت گوشت او حلال است.