شرائط اجاره

(مسأله 1807) مالى را كه اجاره مى دهند چند شرط دارد:

اول آنكه معين باشد، پس اگر بگويد يكى از خانه هاى خود را اجاره دادم درست نيست.

دوم مستأجر آن را ببيند. يا كسى كه آن را اجاره مى دهد طورى خصوصيات آن را بگويد كه كاملاً معلوم باشد.

سوم بهره گيرى آن ممكن باشد، پس اجاره دادن خودرو، كه در اختيار انسان نيست باطل است مگر اين كه مستأجر قدرت پيدا كردن آن را داشته باشد.

چهارم آن مال به واسطه استفاده كردن از بين نرود، پس اجاره دادن نان و ميوه و خوردنى هاى ديگر صحيح نيست.

پنجم استفاده اى كه مال را براى آن اجاره داده اند ممكن باشد، پس اجاره دادن زمين براى زراعت در صورتى كه آب باران آن را كفايت نكند و از آب نهر هم مشروب نشود; صحيح نيست.

ششم چيزى را كه اجاره مى دهد مال خود او باشد و اگر مال كس ديگر را اجاره دهد در صورتى صحيح است كه صاحبش رضايت دهد.

(مسأله 1808) اجاره دادن درخت براى آنكه از ميوه اش استفاده كنند اشكال ندارد.

(مسأله 1809) زن مى تواند براى آنكه از شيرش استفاده كند اجير شود و لازم نيست از شوهر خود اجازه بگيرد، ولى اگر به واسطه شير دادن، حق شوهر از بين برود، بدون اجازه او نمى تواند اجير شود.

(مسأله 1810) استفاده اى كه مال را براى آن اجاره مى دهند چهار شرط دارد:

1. آنكه حلال باشد، بنابراين اجاره دادن دكان براى شراب فروشى يا نگهدارى شراب و كرايه دادن اتومبيل براى حمل و نقل شراب باطل است.