از مقدار يك «درهم» باشد. نمازخواندن با آن اشكال ندارد.

(مسأله 712) خونى كه به لباس بى آستر كه زياد ضخيم نباشد بريزد و به پشت آن برسد، يك خون حساب مى شود، ولى اگر خون، روى لباسى كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روى لباس خونى شود هر كدام خون جداگانه حساب مى شود. پس اگر كمتر از درهم باشد نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد نماز با آن باطل است.

(مسأله 713) اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد در صورتى كه خون و رطوبتى كه به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود و اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است. بلكه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نيز نشود و اطراف را هم آلوده نكند، نمازخواندن با آن اشكال دارد ولى اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بين برود نماز صحيح است.

(مسأله 714) اگر خونى كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى به آن برسد، مثلا يك قطره بول روى آن بريزد، نمازخواندن با آن جايز نيست.

(مسأله 715) اگر لباس هاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمى شود با آنها عورت را پوشانيد نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت يا نجس العين و ابريشم خالص و طلا(خصوصاً براى مردان) درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است و نيز اگر با انگشتر نجس نماز بخواند اشكال ندارد.

(مسأله 716) احتياط مستحب آن است كه چيز نجسى مانند دستمال كه با آن نمى شود عورت را پوشاند و كليد و چاقو همراه نمازگزار نباشد.

(مسأله 717) زنى كه پرستار بچه است و بيشتر از يك لباس ندارد و نمى تواند لباس طاهر تهيه كند، هرگاه شبانه روزى يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگرچه تا روز ديگر لباس به بول بچه نجس شود، مى تواند با آن لباس نماز بخواند. و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولى ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزى يك مرتبه به دستورى كه گفته شده همه آنها را آب بكشد كافى است.