(مسأله 656) نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مى شود و وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب به مقدار خواندن يازده ركعت نماز شب است ولى احتياط آن است كه قبل از فجر اول نخوانند مگر آنكه بعد از نافله شب بلافاصله بخوانند كه در اين صورت مانعى ندارد.

(مسأله 657) وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود.

(مسأله 658) مسافر و كسى كه براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مى تواند انرا در اول شب به جا آورد.

نماز غفيله

(مسأله 659) يكى از نمازهاى مستحبى نماز غفيله است كه بين نماز مغرب و عشاء خوانده مى شود. و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب از بين برود و در ركعت اول آن، بعد از حمد بايد به جاى سوره اين آيه را بخوانند:
وَ ذَالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ فَاسْتَجِبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِى المُؤمِنينَ. و در ركعت دوم بعد از حمد به جاى سوره اين آيه را بخوانند:وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الغَيْبِ لا يَعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فِى البَرِّ وَ البَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَة اِلاَّ يَعْلَمُهَا وَ لاَ حَبَّة فِى ظُلُماتِ الأرَضِ وَ لا رَطَب وَ لاَ يابِس اِلاَّ فِى كِتاب مُبِين و در قنوت آن بگويند: «اللّهُمَّ اِنّى أَسْألُكَ بِمَفاتِحِ الغَيْبِ الَّتِى لاَ يَعلَمُها اِلاّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ أَنْ تَفْعَلَ بِى كَذا و كَذا» و به جاى كلمه كذا و كذا حاجت هاى خود را بگويند و بعد بگويند: «اللّهُمَّ أَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ القادِرُ عَلى طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسألُكَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَيْتَهَالِى».