(مسأله 452) براى مس بچه مرده، حتى بچه سقط شده اى كه چهار ماه او تمام شده غسل مسّ ميّت واجب است. و براى مس بچه سقط شده اى كه از چهار ماه كمتر دارد، غسل مستحب است. بنابراين اگر بچه چهارماهه اى مرده به دنيا بيايد مادر او بنابر احتياط واجب بايد غسل مس ميت كند; بلكه اگر از چهار ماه كمتر هم داشته باشد بهتر است مادر او غسل نمايد.

(مسأله 453) اگر انسان، ميّتى را كه سه غسل او كاملا تمام شده مس نمايد، غسل بر او واجب نمى شود ولى اگر پيش از آن كه غسل سوم تمام شود جايى از بدن او را مس كند اگرچه غسل سوم آنجا تمام شده باشد، بايد غسل مس ميّت نمايد.

(مسأله 454) اگر ديوانه يا بچه نابالغى ميّت را مس كند، بعد از آن كه آن ديوانه عاقل شد يا بچه بالغ شد بايد غسل مس ميت نمايد.

(مسأله 455) اگر از بدن زنده يا مرده اى كه غسلش نداده اند، قسمتى كه داراى استخوان است جدا شود و پيش از آن كه قسمت جداشده را غسل دهند، انسان آن را مس نمايد، بايد غسل مس ميت كند، ولى اگر قسمتى كه جدا شده، استخوان نداشته باشد احتياط واجب آن است كه براى مس آن غسل كند.

(مسأله 456) براى مس استخوان و دندانى كه از مرده جدا شده باشد و آن را غسل نداده اند، بايد غسل كرد. ولى براى مس استخوان و دندانى كه از زنده جدا شده و گوشت ندارد، غسل واجب نيست.

(مسأله 457) غسل مس ميت را بايدمثل غسل جنابت انجام دهند ولى كسى كه غسل مسّ ميت كرده، اگر بخواهد نماز بخواند، بايد وضو هم بگيرد.

(مسأله 458) اگر چند ميّت را مس كند يا يك ميت را چند بار مس نمايد، يك غسل كافى است.

(مسأله 459) براى كسى كه بعد از مس ميّت غسل نكرده است، توقف در مسجد و جماع و خواندن سوره هايى كه سجده واجب دارد مانعى ندارد، ولى براى نماز و مانند آن بايد غسل كند و بنابر احتياط واجب وضو بگيرد.