(مسأله 117) اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه به اجازه او وارد خانه مى شوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است; لازم نيست به آنان بگويد.

(مسأله 118) اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به مهمانها بگويد. اما اگر يكى از مهمانها بفهمد، لازم نيست به ديگران خبر دهد ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه مى داند كه به واسطه نگفتن، لوازم خود او هم نجس مى شود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد.

(مسأله 119) اگر چيزى را كه عاريه كرده، نجس شود در صورتى كه بداند كه صاحبش آن چيز را در خوردن و آشاميدن استعمال مى كند واجب است به او بگويد.

(مسأله 120) بچه مميّزى كه خوب و بد را مى فهمد، اگر بگويد چيزى را آب كشيدم در صورت وثوق، آب كشيدن مجدد لازم نيست و اگر بگويد چيزى كه در دست اوست نجس است در صورت وثوق بايد از آن اجتناب كنند.

مطهرات

(مسأله 121) يازده چيز نجاست را پاك مى كند و آنها را مطهرات گويند:

اول آب،

دوم زمين،

سوم آفتاب،

چهارم انقلاب،

پنجم كم شدن دو سوم آب انگور،

ششم انتقال،

هفتم اسلام،

هشتم تبعيت،

نهم برطرف شدن عين نجاست،

دهم استبراء حيوان نجاست خوار،

يازدهم غايب شدن مسلمان . احكام اينها به طور تفصيل در مسائل آينده گفته مى شود.

1. آب

(مسأله 122) آب با چهار شرط، چيز نجس را پاك مى كند:

اول آنكه مطلق باشد، پس آب مضاف مانند گلاب و عرق بيد چيز نجس را پاك نمى كند.

دوم آنكه پاك باشد،

سوم آنكه وقتى چيز نجس را مى شويند آب مضاف نشود و بو يا رنگ يا مزه نجاست هم نگيرد،

چهارم