در فاصلۀ ميان سالهاى 1914 تا 1918 ضدّ اطّلاعات بريتانيا به شهرت بزرگى نايل آمد؛ زيرا با اتّخاذ اقدام‌هاى پيشگيرانه، جهت حفظ اسرار خودى، همۀ مزدوران و جاسوسان داخل كشورش را دستگير كرد و نيروهاى ضد اطّلاعاتى‌اش را به داخل و خارج اعزام داشت. [1]

در سال 1939م سازمان‌هاى اطّلاعاتى به كسب اخبار نظامى و ديپلماسى توجّهى نداشتند و تنها به كسب اخبار صنعتى و علمى دشمن مى‌پرداختند. [2]پس از پايان جنگ دوّم جهانى عمليّات جاسوسى و پنهانى افزايش يافت و نتيجۀ آن افزايش اهتمام ضدّ اطّلاعات به امور «امنيّتى» در مورد ايجاد مشكلات و موانع بر سر راه مزدوران و دشوار ساختن مأموريت آنان بود. [3]

با مرورى گذرا بر تلاش‌هاى اطّلاعاتى، در طول تاريخ، درمى‌يابيم كه هر چند سازمانها و ابزارهاى اطّلاعاتى تفاوت كرده و تلاش‌هاى اطّلاعاتى شكل‌هاى مختلفى به خود گرفته است؛ اما ماهيّت آن‌ها از دو نوع خارج نبوده است: ايجابى و پيشگيرانه. [4]

نمونه‌هاى مهم‌ترين سازمان‌هاى اطّلاعاتى جهان

سازمان اطّلاعات شوروى [5](سابق)

سازمان اطّلاعات شوروى (سابق) مشابه دايرۀ پشتيبانى دولت يعنى پليس مخفى