گفتند:

«بلى، تو فلان كس هستى» .

گفت:

«سعيد حرشى همراه صدهزار شمشير زن به فلان نقطه رسيده و شما را به پايدارى و حفظ شهر فرمان مى‌دهد و صبح يا شب به شما خواهد رسيد.»

اهل برذعه صدايشان را به تكبير بلند كردند و ترك‌ها آن مرد را كشته از آن‌جا گريختند. سعيد آمد، در حالى كه دروازه‌هاى شهر باز و مردمش سالم بودند. آرى مسلمانان - خداوند از آن‌ها خوشنود باد-در حفظ دين و اسرار سپاهشان اين گونه رفتار مى‌كردند. [1]

مطلب پنجم: ضدّ اطّلاعات دشمنان عليه مسلمانان

دشمنان اسلام به شناخت اخبار مسلمانان توجّه كامل داشتند. از اين رو، نيروهاى اطّلاعاتى‌شان را براى كشف اخبار آن‌ها مى‌فرستادند.

سَلَمة بن أكوع [2]گفته است:

«يكى از جاسوسان مشركان در يكى از سفرهاى رسول خدا (ص) نزد چند تن از اصحاب حضرتش آمد و به گفت و گو نشست و سپس از آن‌ها جدا شد. آن‌گاه رسول خدا (ص) فرمود: «او را بيابيد و بكشيد» . [3]من براى رسيدن به او از ديگران پيشى جسته او را كشتم و رسول خدا (ص) غنايم او را به من داد.» [4]