شناسايى، نظر به اهميّت آن، به شناسايى زمينى، دريايى و الكترونيك تقسيم مىگردد. [1]
شاخۀ دوم-اقسام شناسايى از جنبۀ كاربردى
شناسايى ازجنبۀ كاربردى به شناسايى تاكتيكى، عملياتى و استراتژيكى تقسيم مىگردد. [2]
1-شناسايى تاكتيكى: هدف شناسايى تاكتيكى گردآورى اخبار دقيق از تحرّكات و مواضع دشمن، قبل از تماس با او يا پيش از آغاز جنگ، مىباشد. اين اخبار بايد بهطور مستقيم ضمن يك چارچوب دقيق تاكتيكى در جنگ مورد استفاده قرار گيرد. شناسايى تاكتيكى اخبار مربوط به حجم نيروها، مراكز تجمّع، نوع سلاح، انبارهاى تداركات، پايگاههاى هوايى نزديك و امثال آن را شامل مىشود. بهطور عادى اين شناسايى با فراست فرماندهان يگانهاى رو در روى دشمن كامل مىگردد و گشتىهاى پياده، مكانيكى و مراقبت هوايى در اين زمينه به كار گرفته مىشود.
2-شناسايى عمليّاتى: هدف اين قسم شناسايى، گردآورى اطّلاعات مربوط به دشمن در خلال عمليّات و به منظور كشف تحركات دشمن و ارزيابى نيات آيندۀ او در خلال روند عمليّات مىباشد. اين اطّلاعات شامل شناخت اماكن تجمع نيروهاى احتياطى عملياتى، پايگاههاى هوايى دورتر، راههاى كمك رسانى، انبارهاى تداركاتى و غيره مىشود. اين نوع شناسايى با فراست فرمانده يگانهاى درگير با دشمن يا با راهنمايىهاى صادره از سوى فرمانده سپاه، گشتىهاى شناسايى مهندسى، شيميايى، ميكروبى و نيز گشتىهاى مكانيكى كامل مىگردد.
[1] -هيثم ايوبى، موسوعة العسكريه، ج 1، ص 71: ر. ك: بيهقى، سنن، ج 9، ص 148؛ محمد رضا، محمد (ص) ، ص 232؛ صحيح مسلم بشرح نووى، ج 12، ص 146؛ منير شفيق، علم الحرب، هرثمى؛ مختصر سياسة الحروب، ص 34.
[2] -هيثم أيوبى، موسوعة العسكريه، مؤسسة العربيه للدراسات والنشر، ج 1، ص 71-72؛ ر. ك: بيهقى، سنن، ج 9، ص 148.