حالى كه اگر بمانند، مرگ آنان به دست ديگران است. [1]

بنا به اين روايت به نظر من هر گاه عنصر اطّلاعاتى در ثبات ورزيدن و گريز از دشمن يعنى در هردو حالت، خود را درمعرض نابودى ببيند، نبايد تن به تسليم دهد و بايد كارى كند كه به دست دشمن به هلاكت برسد، نه به دست خودش. والله سبحانه و تعالى اعلم.

مبحث سوّم: حكم خودكشى عمدى عامل اطّلاعاتى

مطلب اوّل: حكم خودكشى عمدى

هرگاه عامل اطّلاعات نظامى از سوى دشمن محاصره گردد و در پايدارى يا فرار احتمال هلاكت بدهد و تن به تسليم هم ندهد، اوّلى آن است كه بجنگد تا به قتل برسد؛ زيرا به سبب نصوصى كه در نهى از اين كار وارد شده، خود كشى عمدى او به هيچ روى جايز نيست. [2]از رسول خدا (ص) نقل شده است كه هر كس خودكشى كند، بهشت بر او حرام گردد، و استحقاق ورود در آتش و جاودانگى در آن را يابد. [3]

مطلب دوم: دلايل حرمت خودكشى

شاخۀ اوّل-دليل قرآنى

خداوند متعال فرموده است: