ضرورت و صلاحديد امام، تعزير مى‌شود (تبعيد مى‌گردد، حبس مى‌شود، كتك مى‌خورد يا به قتل مى‌رسد) ؛ چنان كه اعتقاد ابو يوسف نيز همين است. به اعتقاد ما دستور رسول خدا (ص) مبنى بر قتل فرات بن حيّان ذمّى دليل بر جواز قتل جاسوس ذمّى است-البته بايد به صلاحديد امام-باشد كه به اين جنايت بزرگ پايان داده شود و اسرار مسلمانان محفوظ بماند. [1]

مطلب سوم: كيفر جاسوس مستأمن [2](پناهنده)

رأى اوّل: پيروان مذهب مالك معتقدند كه پناهندگى با جاسوسى نقض مى‌گردد، زيرا مقتضاى پناهندگى پرهيز از جاسوسى است، پس اگر جاسوسى كرد، به دليل اين‌كه با مفاد پيمانش مخالفت ورزيده، پناهندگى اونقض مى‌گردد. [3]از ظاهر مذهب حنبلى‌ها، با قياس به قول مشهورتر آنان در بارۀ جاسوس ذمّى، چنين برمى‌آيد كه آنان نيز بر همين اعتقادند، زيرا پناه پناهنده محكم‌تر از پناه ذمّى نيست. [4]اوزاعى گفته است كه پيمان او لغو و از دار الاسلام اخراج مى‌گردد. [5]

بنابراين، كسى كه براى مدّت محدودى به اسلام پناه بياورد و بعد معلوم شود كه جاسوس است، كشته مى‌شود-مگر آن‌كه امام رأى به بردگى او بدهد-و پناهندگى او بدين‌وسيله نقض مى‌گردد. اين‌قول ابويوسف، اوزاعى و حنبلى‌ها (درقول آشكارترشان) و مالكى‌هاست. [6]