خلاصه‌

مدرسه، دومين محيطى است كه در تعليم و تربيت مؤثر است.

سابقه مدرسه، در تاريخ اسلام، به سال دوم هجرى (پس از جنگ بدر) برمى‌گردد. در آن زمان رهبر اسلام، اسراى با سواد را به سوادآموزى كودكان مسلمان ترغيب كرد.

مدرسه به موازات علم و دانش داراى اهميت است و با سواد شدن كودكان از حقوق اوليه آنان محسوب مى‌شود.

تأثيرپذيرى متعلم و متربّى از محيط مدرسه، امرى بديهى است. دو محور مهم تأثيرگذارى عبارت است از: همكلاسيها و مربّيان.

شاگردان بايد افرادى سالم و بدور از انحراف فكرى و اخلاقى باشند تا تأثير منفى بر دانش‌آموز نگذارند.

مربيان مدرسه اعم از ناظم، مدير، معلم و ... نيز بايد از هر گونه انحراف فكرى و اخلاقى وارسته باشند، همچنين داراى صلاحيت علمى، درستى عقيده، تهذيب اخلاقى و سلامت سياسى باشند.

اجتماع، سومين عامل محيطى تربيتى است كه در نظام تربيتى اسلام از اهميت ويژه‌اى برخوردار است. برنامه سازنده اسلام در سالم سازى جامعه در دو بعد مثبت و منفى انجام مى‌گيرد.

پرسش‌

1- ديدگاه رسول اكرم 6 درباره تعليم كودكان را بنويسيد.

2- مربيان، حداقل بايد داراى چه شرايطى باشند؟

3- نقش جامعه را در تربيت افراد توضيح دهيد.

4- اسلام براى سالم سازى جامعه چه تدابيرى انديشيده است؟