راز و رازدارى‌ راز يا سرّ يعنى چيزى كه بايد پنهان داشت، يا به اشخاص مخصوص گفت.[1]براساس اين تعريف، رازدارى، حفظ تمام امورى است كه آشكار كردنش داراى فساد و ضرر فردى و يا اجتماعى باشد. بعضى از اسرارى كه هر كس بايد در حفظ آن بكوشد، عبارتند از: اسرار شخصى، خانوادگى، سياسى، اجتماعى، اقتصادى و مالى، صنعتى و فنّى، مكتبى و دينى و نظامى.

اهميّت رازدارى در اسلام‌ پوشيدن راز خويش از ديگران، از صفات پسنديده اخلاقى است كه در اسلام ستايش شده و آثار فراوانى در بردارد.

[1] لغت نامه دهخدا، حرف راء، ص 40.