درس هشتم: آفات سعادت خانواده (1)

همان گونه كه موفقيّت و خوشبختى خانواده مرهون عواملى است كه با دستيابى به آن، نور صفا و صميميت محيط زندگى را روشن مى‌كند، اختلافات و تيره روزى خانواده نيز معلول آفات گوناگونى است كه دامنگير آن مى‌شود.

بد خلقى، بدبينى و بدگمانى، بى‌اعتنايى به همسر و بدزبانى نسبت به او از جمله آفتهاى خانواده است كه طى دو درس مورد بحث قرار خواهيم داد.

بد خلقى‌

بدخلقى صفت ناپسندى است كه زندگى انسان را تيره و تار مى‌كند. ورود بدخلقى در محيط زندگى خانوادگى موجب عوارض منفى بى‌شمارى مى‌گردد كه در قالب‌تندخويى، گرفتگى چهره، بى‌حوصلگى، اخم و بهانه‌گيرى نمايان مى‌شود.

بداخلاقى يكى از آفات ويرانگر زندگى خانوادگى است؛ پيامبر اكرم 6 فرمود:

«مِنْ سَعادَةِ الْمَرْءِ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ مِنْ شَقاوَتِهِ سُوءُ الْخُلْقِ»[1]

يكى از شاخه‌هاى سعادت آدمى در زندگى، خوش اخلاقى است و از جمله عوامل شقاوت او بدخلقى است.

آثار بدخلقى‌

بدخلقى، محيط خانه را به جهنّم سوزانى تبديل مى‌كند كه ثمره‌اى جز از دست دادن‌

[1] - مستدرك الوسائل، ج 8، ص 447