«السَّخاءُ خُلْقُ الْانْبِياءِ»[1]

سخاوت از اخلاق انبياست.

سخاوت زيباترين جلوه اخلاق است؛ همان حضرت مى‌فرمايد:

«اكْرَمُ الْاخْلاقِ السَّخاءُ»[2]

گرامى‌ترين خلقها سخاوت است.

پدر و مادر بايد با مثال و بيان ساده به كودك تفهيم كنند كه سخاوت، نيك و بخل ناپسند است. اگر زيبايى سخاوت و زشتى بخل براى كودك ترسيم شود، سخاوت در او ريشه خواهد كرد.

. 4- اعتماد به نفس‌

اعتماد به نفس لازمه رشد كودك و موجب تكامل حقيقى او در زندگى است. كسى كه به خود اعتماد دارد، در رويارويى با مشكلات زندگى و نيز رسيدن به اهداف خود، به تلاش و كوشش خود متّكى است و از وابستگى به ديگران پرهيز مى‌كند.

پدر و مادر بايد به اين جنبه مهم و سرنوشت ساز كودك توجّه داشته، سعى كنند كه با روش عملى، اعتماد به نفس كودك را تقويت كرده، از هر گونه رفتارى كه موجب تضعيف اين روحيه مى‌شود، پرهيز كنند.

آشنا ساختن كودك با مشكلات و سپردن مسؤوليت به او، موجب اعتماد به نفس كودك مى‌شود. بدين گونه او مى‌آموزد كه چگونه با مشكلات، دست و پنجه نرم كند و براى رسيدن به موفّقيت تلاش نمايد.

امام كاظم 7 مى‌فرمايد:

«يَسْتَحِبُّ غَرامَةُ الْغُلامِ فى‌ صِغَرِهِ لِيَكُونَ حَليماً فى‌ كِبَرِهِ»[3]

[1] - شرح غررالحكم، ج 1، ص 198

[2] - همان، ج 2، ص 441

[3] - وسائل الشيعه، ج 15، ص 198