(خداوند متعال) به هر كس اراده كند، دختر مى‌بخشد و به هر كس بخواهد پسر (يا اگر بخواهد) پسر و دختر- هر دو- را براى آنان جمع مى‌كند، و هر كس را بخواهد عقيم مى‌گذارد، زيرا كه او دانا و قادر است.

جارود بن منذر مى‌گويد: امام صادق 7 به من فرمود:

شنيده‌ام كه تو دخترى دارى، ولى از او خيلى خوشت نمى‌آيد! او چه زيانى به تو مى‌رساند؟

مگر نه اين است كه او را مى‌بويى و روزى او نيز مى‌رسد، براستى كه پيامبر خدا 6 پدر چندين دختر بود.[1]

هنگامى كه به امام سجّاد 7 تولّد نوزاد را خبر مى‌دادند، هرگز از پسر يا دختر بودن او نمى‌پرسيد، و وقتى از سالم بودنش مطّلع مى‌شد، خدا را سپاس مى‌گفت.[2]

جلوه ديگر بى‌عدالتى، در تبعيض ميان فرزندان از نظر جمال است؛ يعنى فرزندى كه زيبايى چندانى ندارد، يا نقصى در بدن دارد، كمتر مورد توجّه پدر و مادر قرار مى‌گيرد و والدين بى‌توجّه، در مورد او بى‌عدالتى كرده و باعث آزار او مى‌شوند، يا در مورد بچه‌اى كه استعداد كمترى دارد و نسبت به ديگر برادران و خواهرانش از نظر درسى ضعيفتر است، كمتر مورد عنايت خود قرار داده و حتّى گاهى با زخم زبان او را تحقير مى‌كنند و از اين رهگذر، ضربات جبران ناپذير روحى بر او وارد مى‌سازند.

بنابراين، براى دستيابى به تربيت صحيح كودكان، پدر و مادر بايد از تبعيض و بى‌عدالتى نسبت به فرزندان خوددارى كرده، علل و انگيزه‌هاى تبعيض را از بين ببرند و زمينه رشد كودك را فراهم سازند.

عوارض ناگوار بى‌عدالتى‌

بى‌عدالتى ميان فرزندان، پيامدهاى ناگوارى دارد كه بعضى از آنها به شرح زير است:

1- احساس بدبينى‌

خانواده يا اجتماعى كه نسبت به كودكان تبعيض و بى‌عدالتى اعمال گردد، كودك‌

[1] - وسائل الشيعه، ج 15، ص 102

[2] - همان، ص 143