درس شانزدهم: عوامل رشد كودك (1)

رشد و ترقّى كودك نيازمند عواملى است تا در پرتو به كارگيرى آنها، شخصيّت عقلى و روانى وى همسو با پرورش جسمى‌اش رشد يابد.

قبل از پرداختن به عوامل رشد كودك، توجّه به اين نكته لازم است كه در بين اين عوامل، خانواده از اهميّت بسيار بالايى برخوردار است و نقش خانواده در رشد كودك بگونه‌اى است كه مى‌تواند ساير عوامل را تحت‌الشّعاع قرار دهد. رسول خدا 6 با توجّه به حسّاسيت اين نقش مى‌فرمايد:

«كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ حَتَّى يَكُونَ ابَواهُ يُهَوِّدانِهِ وَ يُنَصِّرانِهِ»[1]

هر طفلى براساس فطرت (توحيدى) متولّد مى‌شود، مگر اينكه پدر و مادر، او را يهودى يا نصرانى بار آورند.

امير مؤمنان على 7 مى‌فرمايد:

«حُسْنُ الْاخْلاقِ بُرْهانُ كَرَمِ الْاعْراقِ»[2]

سجاياى اخلاقى، دليل پاكى وراثت و فضيلت ريشه خانوادگى است.

با توجّه به اهميّت نقش خانواده در تربيت فرزند و نيز حسّاسيت دوران كودكى و تأثير پذيرى كودك در اين دوران، والدين موظّفند قبل از ورود كودك در صحنه اجتماع به رشد و تربيت صحيح وى همّت گمارد و لحظه‌اى از وظايف خطير خود نسبت به اين مهمّ‌

[1] - بحارالانوار، ج 3، ص 281

[2] - شرح غررالحكم، ج 3، ص 392