1- تدبير منزل‌

تدبير امور منزل گرچه از نظر حقوقى به عهده زن نيست، اما وى از نظر اخلاقى بايد به مديريت داخلى منزل پرداخته، اوضاع آن را سر و سامان دهد، چرا كه بى‌توجّهى زن به اين وظيفه ممكن است به بى‌سامانى خانواده و ايجاد اختلال در زندگى خانوادگى بينجامد.

مسؤوليّت مرد در تأمين هزينه زندگى، فرصت و توان چندانى را براى رسيدگى به امور منزل، براى او باقى نمى‌گذارد؛ از اين رو، زن كه از تأمين هزينه زندگى آسوده خاطر است، بايد همّت خود را در راه سامان دادن به وضعيّت داخل منزل به كار گيرد و محيط خوشايند و صميمانه‌اى را براى اعضاى خانواده فراهم كند.

بهترين تقسيم بندى براى تنظيم وظايف زن و شوهر در زمينه اداره امور زندگى اين است كه زن به كارهاى داخل و مرد به كارهاى بيرون منزل بپردازد. بدين گونه هر كدام متناسب با ظرفيّت و وضعيّت روحى و جسمى خود، به گردش چرخ زندگى كمك مى‌كنند.

امام صادق 7 مى‌فرمايد:

على 7 و فاطمه سلام‌الله‌عليها از رسول خدا 6، درخواست كردند كه كارِ خانه را ميان آنان تقسيم كند. پيامبر اكرم 6 انجام كارهاى داخل خانه را به عهده فاطمه سلام‌الله عليها و كارهاى بيرون خانه را به عهده على 7 گذاشت. فاطمه 3 فرمود:

جز خدا كسى نمى‌داند كه چقدر مسرور شدم از اينكه پيامبر خدا 6 مرا از وظايفى كه بر عهده مردان است، معاف كرد.[1]

. 2- پاسدارى از حريم و ارزشهاى خانواده‌

بزرگترين مسؤوليّت زن در مورد همسرش اين است كه به عنوان ناموس مرد و نماينده او در خانه، با رفتار و گفتارش، از حريم و ارزشهاى خانواده پاسدارى كند. لازمه چنين امرى اين است كه زن در مورد همسر و خانواده، بحدّى از آگاهى و

[1] - وسائل الشيعه، ج 14، ص 123