«الْمُؤْمِنُ عَفيفٌ مُقْتَنِعٌ مُتَنَزِّهٌ مُتَوَرِّعٌ»[1]

مؤمن، پاكدامن، قناعت پيشه، پاك سرشت و خويشتندار است.

. 2- غيرت‌

غيرت و جوانمردى نيز در پاكدامنى انسان نقش مؤثّرى دارد و باعث مى‌شود انسان هرگز تن به بى‌عفتى ندهد. غيرت رابطه مستقيمى با پاكدامنى دارد؛ انسان به همان مقدار كه از صفت غيرت و جوانمردى بهره‌مند است، در حفظ پاكدامنى خود مى‌كوشد. امير مؤمنان صلوات‌الله‌عليه فرمود:

«قَدْرُ الرِّجُلِ عَلى‌ قَدْرِ هِمَّتِهِ ... وَ عِفَّتُهُ عَلى‌ قَدْرِ غَيْرَتِهِ»[2]

ارزش مرد به اندازه همّت او ... و پاكدامنى‌اش به اندازه غيرت اوست.

افراد غيرتمند هرگز به كارهاى نامشروع جنسى تن نمى‌دهند و ارزش خود را با هوسرانيهاى زودگذر ضايع نمى‌كنند. امام على 7 در سخنى ديگر مى‌فرمايد:

«ما زَنى‌ غَيُورٌ قَطُّ»[3]

[انسان‌] غيرتمند هرگز زنا نمى‌كند.

. 3- تأمين نيازهاى جنسى‌

كسى كه در محيط خانه و از طريق مشروع، نيازهاى جنسى خود را تأمين مى‌كند، زمينه بسيار كمترى براى آلودگى به بى‌عفّتى دارد. از اين رو، هر كس براى حفظ پاكدامنى خود و همسرش بايد در حد لازم، نيازهاى جنسى خود و همسرش را تأمين كند، تا در لغزشگاههاى جنسى نلغزند و از آلودگى و فساد ايمن گردند.

. 4- آراستگى همسر

آراستگى ظاهر، نظافت و استعمال بوى خوش نيز نقش مهمّى در حفظ پاكدامنى‌

[1] - شرح غررالحكم، ج 2، ص 35

[2] - بحارالانوار، ج 70، ص 4

[3] - شرح غررالحكم، ج 6، ص 54