فرجام است» و زنجير بظاهر زيبايى است كه انسان را در بند مى‌كشد تا نابود سازد.

محمد بن على شلمغانى، از خاصّان حسين بن روح - نايب خاصّ امام زمان(عج) - بود، ولى بر اثر ابتلا به رذيلۀ جاه‌طلبى، از موقعيت خويش سوء استفاده كرد و حتى به تخريب و جوسازى عليه مذهب شيعه پرداخت تا جايى كه از ناحيۀ مقدّس حضرت ولى عصر(عج) توقيعى صادر شد و بر او لعنت فرستاد و رسوايش ساخت. [1]

3. انديشه در پيامدها: نگاهى گذرا به پيامدهاى شومى كه از ناحيۀ جاه‌طلبى نصيب جامعه‌ها شده، اين پرسش را براى انسان عاقل مطرح مى‌كند كه «چرا براى ارضاى يك خوى شيطانى، بايد اين همه جنايت كرد»؟

ب - عملى

آنچه در بخش «الف» گذشت، در واقع، مقدّمۀ گام نهادن در ميدان مبارزه با رياست‌طلبى است كه بايد به شكل جدّى عملى شود به اين گونه كه:

- بيش از توان خود، مسئوليت نپذيريم.

- به مقام ديگران طمع نورزيم و نسبت به ردۀ بالاتر، خيانت و كارشكنى نكنيم.