اخلاق جمع «خلق» و به معناى شكل نفسانى، قوا وسجايايى است كه با بصيرت و ديدۀ دل درك مىشود؛ در اصطلاح، اخلاق عبارت است از: ملكۀ نفسانى كه باعث مىشود كارها به آسانى و بدون نياز به فكر انديشه از انسان سرزند. قرآن مجيد شرط رستگارى انسان را در بر خوردارى از اخلاق شايسته و تزكيۀ نفس مىداند و فساد اخلاق را منشأ بدبختى و زيانكارى بشر مىشمارد؛ از اين ديدگاه قوت ايمان موجب رشد اخلاق مىشود و رشد اخلاق نيز ايمان را تقويت مىكند.
اخلاق، علاوه بر عمومى بودن كه همه بايد آن را رعايت كنند، جنبۀ صنفى نيز دارد و در بعضى اصناف و اشخاص، تأكيد بيشترى نسبت به آن شده است و يا برخى از مصاديق آن به صنف خاصى اختصاص دارد.
اخلاق اطلاعاتى نيز نوعى اخلاق صنفى است و مقصود از آن، پارهاى از ضرورتهاى اخلاقى است كه نيروهاى اطلاعات بلكه همۀ مؤمنانى كه با اطلاعات و امنيت كشور سر و كار دارند، بدان نيازمند هستند و نبود آنها چه بسا باعث گمراهى آنان شده، بتدريج ايمان آنها را تحليل برد.
پرسش
1. جايگاه اخلاق از ديدگاه اسلام را بيان كنيد.
2. رابطۀ اخلاق و ايمان چگونه است؟
3. مقصود از اخلاق صنفى چيست؟
4. منظور از اخلاق اطلاعاتى چيست؟
5 . سه نمونه از صلاحيتهاى اخلاقى لازم براى نيروهاى اطلاعاتى را بيان كنيد.